Anders samen zijn. Wat werkt wel, wat werkt niet in het samen brengen en samen zijn van mensen? Wat legt een basis om verbonden met elkaar samen te zijn. Waar we elkaar vertrouwen, het veilig is ons kwetstbaar te zijn. Ons zelf in welzijn.

Vorige week hebben Taco Houkema en ik een experiment uitgevoerd. De Ont-Moeting. Een groep mensen, die elkaar niet kent, samen brengen. Zonder agenda, geen workshops of presentaties.  Ont-Moeten. Niet-iets-doen. Enige doel: een samen zijn creeren waarin je je veilig voelt je volledige zelf in te brengen.

Spannend! Naast alles inhoudelijk loslaten, wisten we niet of er animo voor zou zijn, hoeveel mensen zich hiervoor aan zouden melden, of en hoe de sessie gaat (ver)lopen.

In een natuurlijke omgeving wilden we de Ont-Moeting houden. De natuur verbindt ons vanzelf met elkaar. Waardoor we meteen in een andere stemming komen en we ons openstellen voor anderen. Natuurlijke prikkels in een mooie buiten omgeving stimuleren onze zintuigen op een subtiele, vaak bekende en uitnodigende manier.

Deze locatie werd De Hoorneboeg in Hilversum. Een plek die van oudsher “uitnodigt om tot jezelf te komen”, eigenheid stimuleert en meteen energie heeft. Eenzelfde intentie, dachten Taco en ik.

Vorige week vrijdag was onze eerste Ont-Moeting.

Parkeerplaats “Zonnestraal” was op ongeveer 15 minuten wandelen van de Ont-Moet locatie. Deze wandeling leidde de deelnemers over een prachtig stuk heide. Velen konden de locatie in eerste instantie minder goed vinden waardoor het gevoel een “speurtocht” te maken meteen aanwakkerde. Licht gespannen en met een blos op de wangen kwam iedereen aan de ruimte die aanvoelde als een woonkamer. Een gezellige keuken, brandende haard en sfeervolle comfortabele zitjes.

Na een korte uitleg aan de groep waar we hier waren, De Hoorneboeg, de historie van deze plek, het kasteel dat er ooit stond, startte de sessie.

Inhoudelijk hadden we niets voorbereid. In de aanloop hiernaar toe lieten we alles aan het lot en ons gevoel over. Deze geschikte plek vonden we vrijwel meteen. Ook het idee deze Ont-Moeting te organiseren kwam tot stand in de slechts drie onmoetingen waarin Taco en ik elkaar leerden kennen. De datum 11 oktober, die ons beiden het beste paste, werd beschikbaar op de locatie. We kregen aanmeldingen. Er ontstond een groep geinteresseerden. Alles viel langzaamaan vanzelf op zijn plek.

Met een korte, niet-voorbereide introductie, trapten Taco en ik de Ont-Moeting af, ook toelichtend waarom we De Ont-Moeting opzetten.

Veel mensen hadden interesse uitgesproken om aanwezig te zijn. Natuurlijk was het agenda-technisch niet mogelijk alle geinteresseerden de mogelijkheid te bieden en hadden we uiteindelijk een groep hadden van 25 deelnemers.

Wat ontstond? Gelijkgestemden zonder verwachtingen die dezelfde insteek delen voor dit samen zijn, creeerde een voelbare en zichtbare openheid. Nieuwsgierigheid naar elkaar in de groep. Wie komt er hier op af? Hoe zal deze sessie zijn?

Door ons niet te richten op inhoud, presentaties en activiteiten, alle aandacht te gebruiken voor ons zelf en daar vanuit op anderen, ontstaat ruimte voor verbinding. Hart-tot-Hart.

Het onderwerp Ont-Moeten nodigt uit een gesprek te hebben over niet-iets-doen. Hoe is dat voor jou? Hoe is dat voor mij?

Veel energie kwam los, mooie nieuwe verbindingen ontstonden zowel binnen als buiten op de hei onder een boom.

Aan het einde van de Ont-Moeting namen we afscheid van elkaar. Rozige, verwonderde en geinspireerde ont-moeters waaronder Taco en ikzelf.

Nagenietend van deze sessie evalueren we deze binnenkort. Hoe hebben deelnemers dit achteraf ervaren? Wat is hier gebeurd? Wat kunnen en willen we hiermee? Gaan we dit voortzetten?

Ik ben ervan overtuigd dat we hier een mooi, passend en inspirerend vervolg aan gaan geven. Een resonerende basis is gelegd.

Ont-Moet jij met ons mee?